انگشت مَکن!
- ۱ نظر
- ۲۵ خرداد ۹۷ ، ۱۳:۱۰
پیوندها
Charles Dickens once wrote:"Life is made of ever so many partings , welded together."
She is one such parting. And while we may lose some,they are never really gone. And they certainly can't be replaced.They'll live on in the memories we shared with them and the lessons they taught us. And it is because of that ,that we can embrace the change.
- ۲۱ خرداد ۹۷ ، ۰۷:۳۰
با ی بیل واسادم بالا سر زندگیم و دارم به هرجا که نیاز به زیر و رو شدن داره نگاه می کنم. ولی، بیل زدن سخته! مرد می خواد.
- ۹ نظر
- ۱۹ خرداد ۹۷ ، ۰۷:۲۷
Black then white are all I see in my infancy.
Red & yellow then came to be, reaching out to me,
Lets me see.
As below, so above & beyond, I imagine.
Drawn beyond the lines of reason.
Push the envelope. Watch it bend.
Over thinking, over analyzing separates the body from the mind.
Withering my intuition, missing opportunities & I must
Feed my will to feel my moment drawing way outside the lines.
Black then white are all I see in my infancy.
Red and yellow then came to be, reaching out to me,
Lets me see there is so much more &
Beckons me to look through to these infinite possibilities.
As below, so above and beyond, I imagine.
Drawn outside the lines of reason.
Push the envelope. Watch it bend.
Over thinking, over analyzing separates the body from the mind.
Withering my intuition leaving opportunities behind.
Feed my will to feel this moment, urging me to cross the line.
Reaching out to embrace the random.
Reaching out to embrace whatever may come.
I embrace my desire to,
I embrace my desire to,
Feel the rhythm, to feel connected enough to step aside & weep like a widow
To feel inspired, to fathom the power, to witness the beauty,
To bathe in the fountain,
To swing on the spiral,
To swing on the spiral,
To swing on the spiral of our divinity & still be a human.
With my feet upon the ground I move myself between the sounds & open wide
to suck it in.
I feel it move across my skin.
I'm reaching up & reaching out.
I'm reaching for the random or what ever will bewilder me.
What ever will bewilder me.
& following our will & wind we may just go where no one's been.
We'll ride the spiral to the end & may just go where no one's been.
Spiral out. Keep going.
Spiral out. Keep going.
Spiral out. Keep going.
Spiral out. Keep going.
- ۱۷ خرداد ۹۷ ، ۱۳:۴۹
می گفت اون موقع که گفتی من به بقیه احترام می ذارم، می خواستم بپرم وسط حرفت و بگم نه! بگم چرت میگی! تو به کسایی که دوستت دارن احترام نمی ذاری! تو کوری، نمی بینی... اون داشت یجورایی غرورش رو می شکست، اما من باز هم نمی دیدم، نمی شنیدم. این خود خواهیِ منه؟ این مغرور بودنِ منه؟ این دیوونه گی منه؟
، شب، شبِ قدر هست، قرآنی بر سر ندارم. بجایش کلی فکر در سر، مقداری الکل در خون و اندکی درد در دل. سرنوشت می نویسند این شب ها؟ چالش امسالم چیست؟ امسال چه کسی را قرار است از دست بدهم؟ منظورم این است که ببین... شب قدرِ، دین؟ باور؟ امید؟ هدف؟ دوست؟ دل خوشی؟ خدا؟ تو؟ من؟... ندارم، یکی یکی را از دست دادم، خسته از این همه از دست دادنم، خسته از این کفِ خالی ام! از کفم رفت... جمع شده م در نداشتن ها؟ خوشی زیر دلم زده؟ حالم خوب نیست؟ افسرده ام؟
نکته| عکس یادآور روزهایی ـست که هیچ غلطی نکردم، جز به زور لبخند زدن.
پیشنهادی|
- ۴ نظر
- ۱۴ خرداد ۹۷ ، ۰۱:۴۲
دوستان متاهل را ، یا حالا باقی آدم های متاهل را می بینم که کنار همسر یک دوست دختر هم دارند! برای وقت هایی که با همسرشان به مشکل می خورند. سوال هم پرسیدم در این رابطه ازشان، اما جوابی چون :"هیچ ایده ای از زن داشتن نداری" گرفته ام! اما راستش چرا، یکسری ایده دارم. زن داشتن، همسر داشتن، به اشتراک گذاشتن زندگی با کسی که دوستش داری، دوستت دارد، باید قشنگ باشد. دعوا هم که همیشه بوده! اما خب می دانید؟ همه چیز بد جا افتاده است! اُپن مایند بودن، ذهنِ سالم باز با ذهنِ ساده ی باز توفیر دارد.
- ۱ نظر
- ۰۴ خرداد ۹۷ ، ۰۰:۲۲
بنده در سلامت کامل عقل، تمام نماز و روزه های قضا شده ی همه ی مسلمین جهان را به گردن می گیرم.
- ۳ نظر
- ۰۱ خرداد ۹۷ ، ۲۳:۵۱
انگار باید صبح ها زود تر از خواب بیدار شوم، چقدر صبح ها حرف برای گفتن دارم، چقدر شب ها یک جفت گوشم، چشمم. هرچند، توئی که دیگر نه نظم می شوی، نه نثر، نه نقش، نه ثبت! چطور از تو بگویم؟
پیشنهادی|
گروه: بُمرانی / گذشتن و رفتن پیوسته
پیشنهادی|
گروه: بُمرانی / گذشتن و رفتن پیوسته
پ.ن|
تو خیلی دوری...
تو خیلی دوری...
- ۱ نظر
- ۳۰ ارديبهشت ۹۷ ، ۰۷:۳۹
متاسفانه امسال هم به مهمانی خدا دعوت نشدم.
پ.ن|
اگر این همه شعبان، یکبار هم رمضان؛ چرا روزه داران به روزه خواران احترام نمی گذارند؟
اگر این همه شعبان، یکبار هم رمضان؛ چرا روزه داران به روزه خواران احترام نمی گذارند؟
- ۵ نظر
- ۲۸ ارديبهشت ۹۷ ، ۱۵:۲۱
می ترسم قهرمان داستان من باشم و قرار نباشد آخر فیلم بمیرم.
- ۲ نظر
- ۲۵ ارديبهشت ۹۷ ، ۲۳:۵۲