قیداریَّت
يكشنبه, ۲۰ مرداد ۱۳۹۸، ۰۴:۳۱ ب.ظ
خیلی قبل تر از آنکه کتاب قیدار رضا امیرخانی را خوانده باشم، از کلاس های اخلاق آقا مجتبی تهرانیِ خدایش آمرزیده، با مداری کردن با خلقا... آشنا شده بودم. اما، تا بحال شده است که در حال مدارا با شخصی باشید و ناگاه آن را روی کمر خود ببینید که به دنبال هِندِل میگردد؟ من همیشه سعی میکنم چیزی را از زیر به رو نکشم! کسی را به هر ترتیب ناراحت نکنم و اگر دست روزگار من را جایی رها کرد که آنجا زیر دستانی داشتم، دست تک تکشان را بگیرم... اما اینکار را باید بسیار با دقت انجام داد تا تفاوت بین یک آدم خوب و یک آدم احمق مشخص باشد! چرا که واقعن حس خستگیِ ماسیده به آدم دست میدهد وقتی تمام خوب بودن هایت را پای اُسکل بودنت بگذارند!
- ۹۸/۰۵/۲۰