گذشتن و ماندن!

انگار باید صبح ها زود تر از خواب بیدار شوم، چقدر صبح ها حرف برای گفتن دارم، چقدر شب ها یک جفت گوشم، چشمم. هرچند، توئی که دیگر نه نظم می شوی، نه نثر، نه نقش، نه ثبت! چطور از تو بگویم؟

پیشنهادی|
گروه: بُمرانی / گذشتن و رفتن پیوسته

پ.ن|
تو خیلی دوری...

رمضان

متاسفانه امسال هم به مهمانی خدا دعوت نشدم.

پ.ن|
اگر این همه شعبان، یکبار هم رمضان؛ چرا روزه داران به روزه خواران احترام نمی گذارند؟

می ترسم نویسنده ایرانی باشد

می ترسم قهرمان داستان من باشم و قرار نباشد آخر فیلم بمیرم.

بوق شیپور سوت جیغ

چطور می توانم از خوشحالی مردم خوشحال باشم؟ وقتی با خوشحالی ـشان به مغزم تجواز می کنند؟

قولنج

منتظر تاکسی بودم، بی دلیل و یکهویی برای یک طلبه ی معمم که پشت فرمان ماشین بود با دست مستقیم را نشان دادم و او ایستاد! تعجب کردم، اما با همه ی پُر رویی سوار شدم و اولش با لبخند به هم نگاه می کردیم و بعدش متوجه شدیم که تا جاهایی با هم، هم مسیر هستیم و راه افتادیم. با خود در این فکر بودم که چه اتفاق جالبی! دنبال آن بودم که یک علاقه ی مشترک استخراج کنم که بتوانیم در مسیر راجع بهش صحبت کنیم که قبل از آن پرسیدم:"این راهی که می رویم درست است؟" حالا نمی دانم به خیال ـش سوال من دو پهلو باشد! یا او هم مثل من می خواست در رابطه با موضوعی با من صحبت کند! در جواب گفت:"راه ما؟ یا راه شما؟" گفتم:"شما مگر می دانید من چه راهی را می روم؟" گفت:"خیر، اما به صورت کلی مشخص است که راه جداست!" گفتم:"حاج آقا... حرفم را برید و گفت:"مکه مشرف نشده ام." گفتم:"من شده ام، اگر به کلی گویی باشد، این راهی که شما می روید را من از آن برگشته ام! خندید، به چراغ قرمز رسیدیم، به مو هایم فوت کرد و گفت:"خب حاج آقا ای که از این راه برگشته ای و رفته ای تهِ آن راه، ته ـش چه بود؟" مکث کردم، یک ثانیه، دو ثانیه، نمی دانم... نمی دانم چه در ذهن او می گذشت؛ اما ذهن خودم را هنوز خاطرم هست که تمام راه هایی که رفتم، تهِ تمام راه هایی که رفتم، و... . پیاده شدم، برعکسِ این روز ها و حال هوای بهاری، باران نمی بارید! بر عکس تر کوچه و خیابان ها آشنا نبودند! برعکس تر چشمانم بود... تمام مسیر را تار می دید...

پیشنهادی|دستوری|
آلبوم: شور رومی/ هنرمند: شهرام ناظری/ ترک: سفر به ابدیت (تک نوازی سه تار) حافظ ناظری

خدا، از رگ گردن به ما نزدیک تر است

شنبه، خود رگ گردن است.
پیشنهادی|
گروه:Kashmir / آلبوم Home Dead / سال: 2001 / ترک: Home Dead

پیام اخلاقی

اگر درک آن برایتان سخت است، یکدیگر را برای دنبال کردن سریال های دی سی و مارول و تماشای انیمه کودک خطاب نکنید! کودک توانایی درک چندی از مسائل را ندارد!

سم سوسکی چشیده ام که مپرس

دستم به سَّم سوسک کش خورد و بعدش یحتمل به دهان یا بینی یا به هر ترتیب حالم خوب نیست.

"وی در راه خودشناسی با سوسک کش از دنیا رفت"

لالمونی

راستش، این متنی که پیش پای این متن، با بک اسپیس استرداد شد، همان متنی بود که دیشب هم قبل از خواب استرداد شد!

نازی ناز کن که نازت ی سرو نازه

این موزیک را بشنوید و عنوان را به یاد بیاورید:

Bob Dylan - Lay Lady Lay