بوق شیپور سوت جیغ

چطور می توانم از خوشحالی مردم خوشحال باشم؟ وقتی با خوشحالی ـشان به مغزم تجواز می کنند؟

قولنج

منتظر تاکسی بودم، بی دلیل و یکهویی برای یک طلبه ی معمم که پشت فرمان ماشین بود با دست مستقیم را نشان دادم و او ایستاد! تعجب کردم، اما با همه ی پُر رویی سوار شدم و اولش با لبخند به هم نگاه می کردیم و بعدش متوجه شدیم که تا جاهایی با هم، هم مسیر هستیم و راه افتادیم. با خود در این فکر بودم که چه اتفاق جالبی! دنبال آن بودم که یک علاقه ی مشترک استخراج کنم که بتوانیم در مسیر راجع بهش صحبت کنیم که قبل از آن پرسیدم:"این راهی که می رویم درست است؟" حالا نمی دانم به خیال ـش سوال من دو پهلو باشد! یا او هم مثل من می خواست در رابطه با موضوعی با من صحبت کند! در جواب گفت:"راه ما؟ یا راه شما؟" گفتم:"شما مگر می دانید من چه راهی را می روم؟" گفت:"خیر، اما به صورت کلی مشخص است که راه جداست!" گفتم:"حاج آقا... حرفم را برید و گفت:"مکه مشرف نشده ام." گفتم:"من شده ام، اگر به کلی گویی باشد، این راهی که شما می روید را من از آن برگشته ام! خندید، به چراغ قرمز رسیدیم، به مو هایم فوت کرد و گفت:"خب حاج آقا ای که از این راه برگشته ای و رفته ای تهِ آن راه، ته ـش چه بود؟" مکث کردم، یک ثانیه، دو ثانیه، نمی دانم... نمی دانم چه در ذهن او می گذشت؛ اما ذهن خودم را هنوز خاطرم هست که تمام راه هایی که رفتم، تهِ تمام راه هایی که رفتم، و... . پیاده شدم، برعکسِ این روز ها و حال هوای بهاری، باران نمی بارید! بر عکس تر کوچه و خیابان ها آشنا نبودند! برعکس تر چشمانم بود... تمام مسیر را تار می دید...

پیشنهادی|دستوری|
آلبوم: شور رومی/ هنرمند: شهرام ناظری/ ترک: سفر به ابدیت (تک نوازی سه تار) حافظ ناظری

خدا، از رگ گردن به ما نزدیک تر است

شنبه، خود رگ گردن است.
پیشنهادی|
گروه:Kashmir / آلبوم Home Dead / سال: 2001 / ترک: Home Dead

پیام اخلاقی

اگر درک آن برایتان سخت است، یکدیگر را برای دنبال کردن سریال های دی سی و مارول و تماشای انیمه کودک خطاب نکنید! کودک توانایی درک چندی از مسائل را ندارد!

سم سوسکی چشیده ام که مپرس

دستم به سَّم سوسک کش خورد و بعدش یحتمل به دهان یا بینی یا به هر ترتیب حالم خوب نیست.

"وی در راه خودشناسی با سوسک کش از دنیا رفت"

لالمونی

راستش، این متنی که پیش پای این متن، با بک اسپیس استرداد شد، همان متنی بود که دیشب هم قبل از خواب استرداد شد!

نازی ناز کن که نازت ی سرو نازه

این موزیک را بشنوید و عنوان را به یاد بیاورید:

Bob Dylan - Lay Lady Lay

نمایشگاه کتاب

نمایشگاه کتاب بودم، نمایشگاه و کتاب را که کنار بگذاریم، چقدر مصلی خوراکِ کنسرته آقا...

تول - Tool

"به نام تول"

امروز می خواهم شما را با خداوندگار موسیقی آشنا کنم. در سال 1990 در لوس آنجلوس، آدام جونز "گیتاریست" مینارد جیمز کینان "خواننده" پال دَمور"باسیست" و دنی کَری "درامر"، این گروه را تشکیل دادند. اما هسته ی تشکیل دهنده ی این گروه را باید در "مینارد جیمز کینان" جستجو کرد، خانواده ی او از پیروان شاخه ای از مسیحیت به نام باپتیست بودند، پس از پایان دوران دبیرستان در سال 1982 وارد ارتش شد و بعد از دو سال از ارتش بیرون آمد و در آکادمی هنر های مفهومی کندال میشیگان ثبت نام کرد؛ وی در دهه هشتاد در گروه هایی چون Anachronistic Dynasty و TexA.N.S به عنوان خواننده فعالیت داشت تا آنجا که به لوس آنجلوس رفت و با Dave Mustaine همخانه شد و پس از همسایگی با دنی کری و آشنایی با آدام جونز گروه تول را پایه گذاری کرد. این چکیده ای از زندگی وی تا پایه گذاری گروه تول بود، اما زندگی مینارد پیچیدگی های زیادی دارد، برای مثال تجاوز نا پدری ـش به او و اصلن همان دو سال در ارتش بودن! سرانجام آنها در ماه مارس سال 92 آلبوم Opiate را انتشار دادند. این آلبوم بیشتر از 7 قطعه نبود، اما به اندازه ای تاریک بود که مشخص بود تول مسیری یکسره متفاوت را پیش گرفته است. سال بعد در آوریل 1993 در تور مشهور Rollins Band اولین آلبوم بلند خود را با نام Undertow ارائه کردند، سفری به هسته ی تشیکل دهنده ی تول، یعنی مینارد! با ترانه هایی بیمار گونه مانند Prison Sex که سعی دارد از همان تجاوز دوران کودکی ـش پرده بردارد! در آگوست همان سال کلیپ ویدئویی Sober در MTV به نمایش در آمد و گروه، جوایز بهترین گروه تازه وارد و بهترین کلیپ موسیقی را از آن خود کرد، با اینکه سه سال تا آلبوم بعدی آنها طول کشید اما در این بین آنها در تور های زیادی شرکت کردند و اجرا های زنده ی قوی ای داشتند، همچنین دومین کلیپ ویدیویی را بر روی ترانهٔ Prison Sex ساختند که درسال 1995 و اینبار هم در MTV جایزهٔ بهترین جلوه‌های بصری را از آن خود کرد. در سال 1995 گروه دستخوش تغییراتی بود، "پالمر دمور" باسیست گروه برای مدتی از گروه جدا شد و قریب به سه ماه بعد "جاستین چنسلور" Justin Chancellor عضو تشکیل دهندهٔ گروه Peach به گروه ملحق شد و در ماه می ‌‌سال 1996 تول با عوض کردن تهیه کننده خود از کینگ کریمسون کنار کشید و به استادیوی سیلویا میسی، که اولین پروژه‌های غیر حرفه‌ای شان را در گذشته تهیه کرده بود، بازگشتند. آلبوم بعدی آنها Ænima در اکتبر 1996 منتشر شد و بسرعت موفقیت تجاری آلبوم قبلی را پشت سر گذاشت و در جدول فروش به مقام دومی دست یافت. پس از این آلبوم بود که گروه مدتی از یکدیگر جدا شد و مینارد گروهی را به نام A Perfect Circle تاسیس کرد! این گروه نیز برای خود داستان ها دارد، و جالب این است بدانید که بعد از 14 سال انتظار، این گروه دو هفته پیش آلبوم جدید خود را انتشار داد که بعد ها در رابطه اش حرف خواهیم زد.(جالب است بدانید مینارد بجز گروه "تول" و "آ پرفکت سرکل" یگ پروژه ی شخصی با نام "پوسیفر" نیز دارد!) تول در سال 2000 آلبوم "Salival" را انتشار داد که در پک هایی محدود با فرمت های DVD/CD/VHS و همچنین شامل کتابی 56 صفحه ای از عکس ها و متن های موسیقی خود بود. آنها در سال 2001 آلبوم Lateralus را انتشار دادند که در آن تک آهنگ خیره کنندهٔ (Schism) برندهٔ جایزهٔ گرمی برای بهترین ترانهٔ متال آلترناتیو در سال 2002 شد. آلبوم آخر گروه به نام 10,000Days در 2 می 2006 منتشر شد. سکوت پنج ساله ی مینارد بالآخره شکت و این زمان زیادى است که مى تواند در خود اتفاقات بسیارى داشته باشد، کنار آمدن با مرگ مادری که 27 سال پیش در یک سانحه کاملن فلج شده و مینارد با او زندگى مى کرده است. و حال و هوای این پنج سال را با تمام وجود می شود در این آلبوم لمس کرد، به خصوص در آهنگ دو قسمتى Wings for Marie / 10000 Days که 17 دقیقه از 75 دقیقه کل آلبوم را به خود اختصاص داده است. مینارد در توضیح پیامهای گروهشان می‌‌گوید: ما در آهنگ ها به مسائل متفاوتی اشاره می‌‌کنیم ولی مسئله ی اصلی پیرامون این جریان است که چرا من در این جهان زندگی می‌‌کنم؟ و اگر زنده هستم به خاطر این دلایل است در غیر اینصورت، هرگز بدنیا نمی‌آمدم! حالا 12 سال از آخرین آلبوم این گروه می گذرد و هنوز طرفداران در هر گوشه این کره خاکی تشنه ی یک کار جدید از مینارد هستند! که البته گفته شده برای رکورد آلبوم جدید رفته اند و اگر اینطور باشد حتمن تور خواهد گذاشت!

در ادامه از هر آلبوم یک ترک را برایتان در نظر گرفته ام...

بدون شرح - بدون اعصاب